Święto Świętych Apostołów Filipa i Jakuba – w imię Ojca i Syna...

J 14,6-14
Przekład: 

6 Mówi mu Jezus:

„Ja Jestem droga i prawda, i życie. Nikt nie przychodzi do Ojca, jeżeli nie przeze mnie.

7 Jeżeli poznaliście mnie jesteście, to i Ojca mojego poznacie. I od teraz poznajecie Go, i zobaczyliście Go jesteście”.

8 Mówi mu Filip:

„Panie, pokaż nam Ojca i dosyć nam!”

9 Mówi mu Jezus:

„Tak wiele czasu z wami Jestem i nie poznałeś mnie jesteś, Filipie? Ten, kto mnie jest zobaczył, zobaczył jest Ojca. Jak ty mówisz: Pokaż nam Ojca?

10 Nie wierzysz, że ja w Ojcu i Ojciec we mnie jest? Rzeczy, które ja mówię wam, nie od samego siebie przemawiam, Ojciec zaś, we mnie mieszkający, czyni dzieła swoje.

11 Wierzcie mi, bo ja w Ojcu i Ojciec we mnie. Jeżeli zaś nie, przez te dzieła wierzcie.

12 Amen, amen mówię wam: Wierzący we mnie dzieła, które ja czynię, i on będzie czynił. I większe od nich będzie czynił, bo ja do Ojca wyruszam.

13 I o cokolwiek poprosicie w imię moje, to będę czynił, aby wychwalony został Ojciec w Synu.

14 O cokolwiek poprosicie mnie w imię moje, ja uczynię!”

Uwagi: 

Dzisiejsza perykopa jest kontynuacją Ewangelii piątku IV tygodnia Okresu Wielkanocnego.

11 „Bo” (hoti) – można przełożyć również jako spójnik „że”.

13 i 14 „W imię moje” (en to onomati mou) – można również doszukiwać się tutaj znaczenia polskiego wyrażenia „w moim imieniu”. Wydaje się nawet, że znaczenie wyrażenia greckiego łączy w sobie obydwa te polskie frazeologizmy: Pan Jezus zarówno wzywa do proszenia Ojca w Jego Imię jak i, w pewnym sensie, upoważnia nas, skoro prośby ludzkie mają cechować się synowskim zaufaniem, do zwracania się do Ojca w Jego Imieniu!