II Niedziela Wielkiego Postu roku A – szczyt chiaroscuro

Mt 17,1-9
Przekład: 

1 I po dniach sześciu przyjmuje Jezus Piotra i Jakuba, i Jana brata jego, i wprowadza ich na górę wysoką na osobności.

2 I został przemieniony przed nimi, i zajaśniała twarz Jego jak Słońce, ubrania zaś Jego stały się jasne jak światło.

3 I oto ujrzany został im Mojżesz i Eliasz, współrozmawiający z Nim.

4 Rozsądziwszy zaś, Piotr powiedział Jezusowi:

„Panie, pięknie jest nam tutaj być: jeżeli chcesz, uczynię tutaj trzy przybytki – Tobie jeden, Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden”.

5 Kiedy jeszcze przemawiał, oto chmura świetlista ocieniła ich, i oto głos z chmury mówiący:

„Ten jest Syn mój umiłowany, w którym się upodobałem. Słuchajcie Go!”

6 I usłyszawszy uczniowie, upadli na twarz swoją, i przestraszyli się wielce.

7 I podszedł Jezus, i dotknąwszy ich, powiedział:

„Podnieście się i nie bójcie się!”

8 Wzniósłszy zaś oczy swoje, nikogo nie zobaczyli prócz Niego, Samego Jezusa.

9 I kiedy zstępowali z góry, przykazał im Jezus, mówiąc:

„Nikomu nie powiedzcie widzenia, aż gdy Syn Człowieczy z martwych podniesiony zostanie!”

Uwagi: 

1 „Wprowadza” (anaferei) – wprowadza na górę, co wraz z czasownikiem „zstępować” (9, katabainonton) stanowi ramę dzisiejszego opisu.

4 „Przybytki” (skenas) – zwykle tłumaczy się tutaj „namioty”, jednak jest to również wyraz używany w ST jako określenie przenośnego mieszkania Samego Boga. Pochodzi on od rdzenia ska, wyrażającego przykrywanie (por. z gr. wyrazem skia, „cień”, a także z występującym zaraz w kolejnym wersecie czasownikiem „ocieniła”, „przykryła” - 5, epeskiasen!), co połączyć można z kolei z przeciwieństwem cienia, czyli światłem i blaskiem Słońca, przywoływanym w wersetach 1 oraz 2.

5 „W którym się upodobałem” (en ho eudokesa) – zob komentarz do wersetu Łk 3,22.

7 „Podnieście się” (egerthete) – również „bądźcie podniesieni”. Tego samego czasownika używa Pan Jezus za chwilę (9), a także w innych miejscach Ewangelii, mówiąc o Swoim zmartwychpowstaniu.