oryginalnie u źródła
LWB 03.07
Podsumowanie trzeciego spotkania Letnich Warsztatów Biblijnych „Jak czytać Pismo Święte?”
03.07.2019
1. Streszczenie podstawowych założeń, zasad dzielenia, propozycji treści spotkań
Punkty te opisane zostały w sprawozdaniu z pierwszego spotkania.
2. Czytanie po grecku
Chętni postąpili nieco dalej w odczytywaniu oryginalnego tekstu Ewangelii, padło pytanie o link do Prologu Ewangelii Jana czytanego po grecku.
3. Dzielenie
Temat: Prolog Ewangelii św. Jana, ciąg dalszy.
W małych grupach dzieliliśmy się odpowiedziami na pytania sprzed tygodnia (wymienione w podsumowaniu sprzed tygodnia), po czym chętni przedstawiali to, co wydało im się najważniejsze, jako wnioski, wszystkim uczestnikom spotkania:
- Zaimek „tenże”, rozpoczynający werset 2, podkreśla, że trzecie użycie wyrazu logos z wersetu 1 mówi dokładnie o tym samym Logosie, o którym mówią pierwsze dwa użycia tego wyrazu, których orzeczniki są powtórzone w wersecie 2. Innymi słowy w wersie J 1,2 nie ma potrzeby powtarzać trzeciego orzecznika, bo cały czas jest w domyśle, o nim jest mowa.
- Trzeci orzecznik z wersetu J 1,1, wyrażający bóstwo Jezusa, stanowi centrum chiazmu (semickiej figury retorycznej) i jest powtórzony w wersecie kończącym Prolog (J 1,18), co stanowi retoryczną ramę całego Prologu.
- Jan Chrzciciel poprzedził Jezusa o pół roku w czasie, ale Jezus poprzedził Jana Chrzciciela w wieczności.
- Jan Chrzciciel jest największym z ludzi, istotą jego misji jest wskazanie mesjasza – Jezusa.
- Jan Chrzciciel jest pomiędzy Starym a Nowym Testamentem, jako ostatni prorok wskazał Pana Jezusa, nazywając Go Mesjaszem. W czasie historycznym paradoksalnie Jezus narodził się po nim, a był od zawsze - "był mi pierwszy" (J 1,15).
- Ciemność nie ogarnęła światła zarówno w sensie fizykalnym jak i duchowym.
- Światło pokonuje nawet najgłębszą ciemność. Najjaśniejsze światło tak oślepia ludzi, że wydaje im się ciemnością.
- Światłość jest niezwyciężona, ciemność została pokonana.
- Ciemność światła również nie pojęła, nie zrozumiała.
- „Chwała” to objawienie Boga we wcieleniu. W czasie Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus mówi, że został teraz „otoczony” chwałą (wysławiony), a w Nim Bóg został „otoczony” chwałą, i że tę chwałę przekazuje uczniom. A więc chwała jest wyrazem relacji pomiędzy Ojcem i Synem, w którą my jesteśmy włączeni.
4. Można przygotować na następne spotkanie:
A) Przemyśleć tekst prologu Pierwszego Listu świętego Jana
(przyjmujemy dłuższy wariant tekstu - wersety J 1,1-5):
c) można też jako podstawę rozważań przyjąć inny przekład, najlepiej katolicki, ale warto wówczas przynajmniej pamiętać, że słowa "to wam oznajmiamy", rozpoczynające ten prolog w Biblii Tysiąclecia, w oryginale znajdują się po wyrazie "świadczymy" w wersecie drugim (1J 1,2!).
Pytania pomocnicze (nie trzeba odpowiadać na wszystkie, można stawiać też inne pytania):
- Jakie są związki prologu Pierwszego Listu św. Jana z Prologiem Janowej Ewangelii?
- Jak zrozumieć i zinterpretować jego specyficzną składnię (widoczna tylko w oryginale, ewentualnie w przekładzie dosłownym, w BT mocno uproszczona, poprzestawiana tam nawet kolejność wersetów!)
- Jakie jest tutaj znaczenie zmysłów?
- Jak rozumiem wyrażenie „Logos życia”?
- Jaka jest wzajemna relacja „świadczenia” i „oznajmiania”?
- Czym różni się ten list od listów Pawłowych? Czy zawiera on pozdrowienie lub życzenia skierowane do adresata?
- Co oznacza liczba mnoga "my" oraz "wy"? Kto jest jego odbiorcą oraz autorem?
B) Komentarze, które mogą pomóc w tych rozważaniach:
1. krótki tekst ks. Prof. Feliksa Gryglewicza, porównujący prologi Ewangelii oraz Pierwszego Listu św. Jana
2. Wykład o. prof. Waldemara Linke o prologu Listu św. Jana:
5. Dodatkowy obiecany link: